ديان اربس Diane Arbus از معروف ترين هنرمندان عكس قرن 20 آمريكا بود. هنر او در گرفتن عكس مستند بود. او مي گفت كه مي خواهد با دوربين «تاريخ اجتماعي» یک دوره ـ عصر خود را بنويسد و چنين كتابي، يكپارچه حقيقت است، زيرا كه دوربين آئينه است، دروغ نمي گويد، حقایق نشان می دهد و با قلم فرق بسيار دارد. (اظهارات «دیان» مربوط به زمانی است که فتوشاپ، دوربین دیجیتال و ... به بازار نیامده بود. امروزه عکس ها را می توان ادیت کرد و در آنها تغییرات به وجودآورد).
     ديان براي يافتن سوژه هاي خود و مسائل جامعه به بيمارستانها، به محله هاي فقيرنشين شهرها، به ميان خانه بدوشها، گدايان، زنان تَن فروش، سالخوردگانِ تنها، عليل ها و ... مي رفت و در حالت خاصي که منعکس کننده وضعیت آنان باشد از ایشان عكس مي گرفت. دولتمردان و سياستمدارانِ ازكارافتاده را هم در روزهاي ناتواني مستثني نمي كرد.
     وی برای یادآور شدن این نکته که از پیری و مردن گریز نیست عكس هاي زن و شوهرها را در روز عروسي در كنار عكس هاي پنجاه ــ شصت سال بعد آنان قرار مي داد و مونتاژ مي كرد. مجموعه عكس های او اينك مورد استفاده رسانه ها و مؤلفین است. او عکس هایش را برحسب موضوع چند کتاب کرده و به طرزی ردیف بندی کرده که بمانند خواندن نوشته، با نگاهی بر آنها واقعیت ها نمایان می شود که هنر بزرگی است و اثبات این توصیف که دوربین هم بمانند قلم واقعیت ها را سند و منعکس می کند.
     بود و این نکته از او است؛ دیان که 28 جولای 1971 در 48 سالگي خودكشي كرد در عين حال استاد تدريس يك عكس خوب بویژه عکس خبری (ژورنالیستی ـ فتوژورنالیسم)، بدون زيرنويس بايد ماجرا را بيان دارد.